jueves, 17 de septiembre de 2009

Voy entrando en él


Ésta soy yo, justo el día antes de empezar este viaje, un viaje que llevo mucho tiempo esperando y que, aunque me costó marchar ahora no me arrepiento.
Bien, llevo tres días aquí y no se está tan mal, he pensado en hacer el blog porque me parece más cómodo que ir colgando mensagitos por Facebook. ¿Qué os parece? Bueno, vamos a ir a lo que de verdad os importa, o eso creo. Como estoy yo, como me va por aquí. Pues muy bien, los dos primeros días me costaba conducir por la izquierda pero ahora ya me va bien, no es tan complicado. Lo difícil será cuando me toque conducir por la derecha otra vez...
Por lo demás todo bien, las mañanas son un poco aburridas por ahora ya que acabo mi trabajo, que consiste en llevar a la pequeña Helena a clase y limpiar un poco la casa, a eso de las 10 y no tengo nada más que hacer hasta las 3 de la tarde... pero bueno, estos días son los más aburridos porque no tengo nada más que hacer, aún no voy a clases de inglés, ni tengo dinero para ir a comprar cosas si las necesito... supongo que dentro de unas semanas será diferente.
Me voy integrando bien, Helena y Seb (Sebastian), son los que mejor se llevan conmigo, a Freya también tengo que decir que la he visto poco, no se pasa mucho por casa y cuando lo hace no soy su principal interés, normal teniendo en cuenta que tiene 14 años. Respecto a los padres, Henry y Catherin, me llevo bastante mejor con Henry, también porque él se pasa los días metido en casa también y esas cosas, pero es que la mujer me parece muy... como decirlo... fría? si, fría.
Llevo pocos días por aquí pero ya he descubierto algunas cosas de los ingleses, lo de la puntualidad que tanto se dice, es cierto, si asta la pequeña Helena, de 8 años, me metió bronca el otro día porque le dije que eran y 10 y eran y 9 o algo así, son muy quisquillosos en ese tema. Luego también es cierto que conducen mejor que nosotros, pero bastante mejor...
Y respecto al ingles, que es principalmente lo que he venido a hacer, aprender ingles, voy mejorando poco a poco... ya vereis, cuando vuelva definitivamente a casa seré una anglosajona hablando!
Bueno, me despido por hoy poniendo una frase de la obra Twelfth Night de Shakespeare:

"If music be the food of love, play on;
Give me excess of it, that, surfeiting,
The appetite may sicken, and so die.
That strain again! it had a dying fall:
O, it came o'er my ear like the sweet sound
That breathes upon a bank of violets,
Stealing and giving odour!"

3 comentarios:

  1. ANNNNNNNNNNNNTI(L) veig que va bé no? :) ains espero que estiguis disfrutant de l'experiencia! t'estimoandrea!

    ResponderEliminar
  2. chucheeeeee *_*
    que guay aixoo :D
    u anire seguuint tooots els dias :D
    t'estimo i et trobo a faltar !

    (sok la herre) XD

    ResponderEliminar
  3. k xuli esto del blog!!!!! k guai asi podremos saber mas sobre ti!!!!! aaaix te xo dd menos enana

    ResponderEliminar